زیان دیرکرد پرداخت (23)
تجربه های یک وکیل
زیان دیرکرد پرداخت (23)
علی صابری
1- در شماره نخست موضوع زیان دیرکرد بحث کاهش ارزش پول را پیش کشیدم و نسبت ماده 522 را با این مقوله و نیز مبحث خسارت . نیز می توان از ماده 230 قانون مدنی سخن گفت و وجه التزام را در دیون پولی و دعاوی و تعهدات مالی پولی طرح کرد و پژوهید که آیا وجه التزامی که مازاد بر شاخص بانک مرکزی باشد معتبر است یا نه اگر آری چرا و اگر نه چرا؟ پژوهش را می توان پی گرفت که آیا ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی زیان و خسارت است یا کاهش ارزش پول برای تکمیل پژوهش در رویه قضایی نظریه مشورتی اداره حقوقی را خواهید خواند که پاسخی است هرچند درخور نقد به برخی از این پرسش ها جستار همچنان ادامه دارد .
سوال
اگر به موجب قرارداد توافق شده باشد که هرگاه تعهدات مالی در زمان های مقرر ایفا نشود، به ازاء هر ده میلیون ریال، در هر سیصدهزار ریال به مبالغ مزبور افزوده شود، آیا خسارت در طول مدت عدم پرداخت به اصل مبلغ تعلق می گیرد یا به اصل مبلغ اضافه سود ماهیانه؟
نظریه اداره کل حقوقی قوه قضائیه
توافق بر جریمه به عنوان وجه التزام خسارت تاخیر تادیه دین فقط در چارچوب مقررات قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب 1362 با اصلاحات بعدی برای وجوه و تسهیلات اعطائی بانک ها پیش بینی شده است، ولی در تمام دعاوی که موضوع آن دین و از نوع وجه است مطالبه و پرداخت خسارت تاخیر تادیه براساس ماده 522 قانون آئین دادرسی مدنی انجام می شود و شرط زیاده در تعهدات پولی ربای قرضی محسوب می شود. وجه التزام موضوع ماده 320 قانون مدنی ناظر به تعهدات غیرپولی است و قسمت اخیر ماده 522 قانون آئین دادرسی مدنی راجع به امکان مصالحه طرفین به نحوه دیگر ناظر به مصالحه به کمتر از شاخص تورم است؛ زیرا مقررات یادشده تا سقف شاخص تورم امری بوده و توافق بر بیشتر از آن بی اعتبار است.